خیال و خاطره

غزل شماره ۳۰۷ حافظ

غزلی از حافظ

گفتم که کِی ببخشی، بَر جانِ ناتوانم؟ // گفت آن زمان که نبود ، جان در میانه حایل

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *