نوشته هایParisaKaviani

میلِ رفتن مکن ای دوست، دَمی با ما باشبر لبِ جوی، طَرب جوی و به کَف ساغر گیر در این بیت دوست: معشوق. یارِ آشنا در اش...

به چشم و ابروی جانان، سپرده ام دل و جانبیا بیا و تماشای طاق و منظر کن در این بیت طاق و منظر: زیبایی و شگفتی های هستی ...

دل چو پرگار، به هر سو، دّوَرانی می‌کردواندر آن دایره، سر گشته ی پا برجا بود در این بیت دایره: عالم در اشعار عرفانی ...

گر خلوتِ ما را، شبی از رُخ بفُروزیچون صبح، بر آفاقِ جهان، سَر بفَرازم در این بیت رخ بفروزی: زیبایی خود را آشکار کنی. ...

ما مریدان روی سویِ قبله چون آریم چون؟روی سویِ خانهٔ خَمّار دارد پیرِ ما در این بیت خانه ی خَمّار: جای عشق و صفا و محبت ...

سخن اینست که ما، بی تو نخواهیم حیاتبشنو ای پیک، خبر گیر و سحن بازرسان در اشعار عرفانی پیک: پیام آورِ اسرار در معمار...

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیستهر جا که هست، پرتو روی حبیب هست در این بیت پرتو روی حبیب: جلوه های حقیقت و زیبایی مطلق ...

دل از جواهرِ مِهرَت، چو صیقلی داردبود ز زَنگِ حوادث، هر آینه مصقول در این بیت زنگ حوادث: زنگار و غبارِ عالم در اشعا...

در این بیت طاق و منظر: اندیشه های بلند پروازانه ی عارفان در اشعار عرفانی چشم و ابروی جانان:تجلیات جمالِ معشوق د...

رشته ی تسبیح اگر بگسست، معذورم بداردستم اندر ساعِدساقیّ سیمین ساق بود در این بیت رشته ی تسبیح: توجه به ظواهر در اشع...