در میانِ آب و آتش، همچنان سَرگرمِ توست
این دلِ زارِ نزارِ اشکبارانم، چو شمع
در این بیت
آب و آتش: فراق و وصال
در اشعار عرفانی
دلِ زار: دلِ مشتاق
در معماری
عاشقانِ زیبایی و کمال در روزگارِ هجران،شمعِ وجود خود را وا از آتشِ دل و آهِ سوزان در این فراق میگدازد، در محضر هنر زنده میدارند.